Borstreconstructie met prothese en/of expander

Meestal wordt de reconstructie in twee tijden doorgevoerd. Hierbij wordt in de eerste tijd een ‘expander’ geplaatst. Dit is een een met fysiologisch water opvulbare siliconenprothese die de bedoeling heeft de spier en huid geleidelijk uit te rekken om dan achteraf een definitieve prothese te plaatsen. De expander wordt op de consultatie wekelijks met fysiologisch serum verder bijgevuld tot zij overeenkomt met het volume van de andere borst.

Daarna wordt de expander vervangen door een definitieve prothese. Hierdoor verkrijgen we een meer natuurlijker uitzicht en een langer blijvend resultaat.
Er bestaan ook expanders die niet vervangen moeten worden en die na de vulling als definitieve prothese kunnen blijven. Hierdoor wordt een tweede ingreep vermeden.

Een borstreconstructie met prothesen is een korte en eenvoudige ingreep met weinig verwikkelingen. Het resultaat is sterk afhankelijk van de kwaliteit van de weke weefsels (huid, spier en vet) die de prothese bedekken. Aangezien de borstklier verwijderd is, is het vaak zo dat er slechts weinig weefsels over blijven om de prothese te verhullen. Dit maakt dat de prothesecontouren soms zichtbaar en palpeerbaar zijn, wat het esthetische resultaat niet ten goede komt.
Op langere termijn kan de situatie nog verslechteren gezien door atrofie de weke weefsels nog verder in dikte verminderen en de prothese nog meer zichtbaar wordt. Hierbij dient opgemerkt te worden dat na bestraling (radiotherapie) de kwaliteit van de weke weefsels sterk aangetast is wat een reconstructie met prothese na bestraling nagenoeg onmogelijk maakt.

Dit maakt dat dit type reconstructie enkel in aanmerking komt als esthetische perfectie geen prioriteit is voor de patiënte en als er voornamelijk in geklede toestand een aanvaardbaar resultaat dient bekomen te worden. Het voordeel van deze techniek zit voornamelijk in het weinig invasieve karakter waardoor het een goede oplossing kan bieden voor de al wat oudere patiënte.